My Journey
Dit is hem dan. Mijn aller laatste blog, een evaluatie van mijn reis in deze module.
Deze blog ga ik gewoon direct beginnen met mijn ervaringen, want ik kan niet wachten om deze te mogen delen.
Na mijn minor mochten wij weer beginnen met onze reguliere opleiding, ik zal eerlijk toegeven. Dit was echt wel eventjes wennen! Op de minor hebben wij veel mogen leren, maar ook erg veel plezier kunnen maken. Op de PABO wordt er een andere houding van ons verwacht, maaar! Bij DMW was dit anders. Het gevoel dat onze docenten ons gaven, was anders dan dat er normaal van ons verwacht wordt op de PABO.
We konden direct ons zelf zijn en werden volop meegenomen in het enthousiasme van de docenten. Zij hadden er ontzettend veel zin in, dus wij automatisch ook. We werden gelijk gerustgesteld dat we dit op onze eigen tempo mochten doen. En dit hielp mij, dit hielp mij juist om er elke week mee bezig te zijn, omdat ik zelf verantwoordelijk was voor mijn eigen werk.
De opdrachten paste ook echt bij ons als studenten, geen doelloze, nutteloze opdrachten waar niet goed over nagedacht is en waar we nooit meer iets mee doen. Nee, dit was een uitdaging, omdat we echt even moesten graven, maar we zijn tot hele mooie dingen gekomen met elkaar. Persoonlijk maar ook voor de stage scholen. Hele verschillende opdrachten maar ze hadden allemaal 1 doel, het ontwikkelen van jouw eigen leerproces en iets betekenen voor een ander. Of dit nou je stage school is, of je penvriend, je betekent iets. Daar werden we ons tijdens deze module wel echt even bewust van.
Ik kan zeker zeggen dat ik weer een ontwikkeling heb doorgemaakt. Het echt even verdiepen in de maatschappij en daarover nadenken en verwerken op een manier die bij jou past. Het heeft mooie dingen gebracht. Ontwikkelingen die na deze module zeker niet stoppen, het geeft me veel energie dus ik ga hierin doorpakken.
De 12 brieven stoppen zeker niet bij de twaalfde, ik kan mijn ei kwijt bij haar en zij bij mij. We lijken veel op elkaar en kunnen onze gedachtes met elkaar delen zonder ze op te hoeven schrijven, het is heel bijzonder en daar ben ik Marcel en Frank dan ook zeker dankbaar voor.
Hoi Celine,
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om te lezen dat je zo veel geleerd hebt deze periode. Vooral dat je zo veel uit het schrijven van je brieven hebt gehaald. Ben je van plan door te gaan met het schrijven van de brieven? Is er een bepaalde quote of stukje tekst die deze periode voor jou goed omschrijft of kenmerkt? Als ik jouw stukje tekst lees moet ik denken aan de citaat van Zig Ziglar die als volgt luidt: 'Uitstekende mensen hebben een ding gemeen, een absoluut gevoel voor missie.'' Dat komt omdat jij altijd bezig bent met jezelf ontwikkelen en te laten groeien. Dit doe je voor jezelf, maar ook voor anderen en dat maakt jou geweldig.
Heel veel liefs, Dewi